Aşağ dan yukarı tırmandım geldim Şirindir dillerin eğlendim kaldım Vebalım boynuma işte ben öldüm Ölürsem mezarım göğsüne kaz kömür gözlüm
Aşık olan aşıklar da bilir alasın Kalem sandım kaşlarının karasın Orda burda kul mu ararsın İşte ben kuluna gül kömür gözlüm
Aşık olan aşıklar billir suçunu Cennet sandım kız göğsünün içini Taramış zülüfü de dökmüş saçını Zülüf zülüf üstünde de tel kömür gözlüm
Yüce dağ başı da duman ile kar imiş Yardan ayrılması ne berk zor imiş Karakaş üstünü duman bürümüş Al yanağın çevreleri bal kömür gözlüm
Der Karac oğlan Halep in çevresi gül ile diken Ayrılık değil mi vay belimi büken Sinemi sinene sarayım der iken Gene saramadım kal kömür gözlüm |